Χρήσιμος οδηγός λίπανσης για την καλλιέργεια - Οι ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία και ενδεικτικές ποσότητες.

Ενδεικτική λίπανση κατά τα πρώτα έτη της φύτευσης

Κατά την εγκατάσταση του οπωρώνα:

Πριν από την εγκατάσταση είναι σκόπιµη η ενσωµάτωση µε όργωµα στο έδαφος οργανικής ουσίας (κοπριά), φωσφορικών και καλιούχων λιπασµάτων. Οι ποσότητες είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και κυρίως των φυσικών ιδιοτήτων και της χηµικής σύστασης του εδάφους. 

Για το λόγο αυτό πριν από κάθε εγκατάσταση ακτινιδεώνα πρέπει να προηγείται εδαφολογική ανάλυση. 

Ενδεικτικές τιµές είναι 30-35 κιλά P2O5/στρέµµα και 25-30 κιλά Κ2Ο/στρέµµα. 

Αναφορικά µε την προσθήκη οργανικής ουσίας, συστήνεται η χορήγηση 2-3 τόνων ‘χωνεµένης’ κοπριάς ανά στρέµµα κάθε 2-3 έτη στα τέλη του φθινοπώρου µε αρχές του χειµώνα.

Εναλλακτικά, µπορεί να γίνει εγκατάσταση φυτών χλωρής λίπανσης το φθινόπωρο και ενσωµάτωσή τους στο έδαφος την άνοιξη. 

Ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία: 

Oι ποσότητες σε χιλιόγραµµα ανά στρέµµα και ανά έτος που προσλαµβάνονται από την ακτινιδιά στις διάφορες ηλικίες και µε τις αντίστοιχες παραγωγές ανά στρέµµα είναι οι εξής:

Από τον πίνακα φαίνεται πως οι προσλαµβανόµενες ποσότητες του καλίου είναι µεγαλύτερες του αζώτου.

Άλλα στοιχεία 

Ασβέστιο. Στις περιοχές µε όξινα εδάφη και όπου η σχέση ασβέστιο/µαγνήσιο είναι πολύ χαµηλή χρησιµοποιείται η ασβεστούχος νιτρική αµµωνία και µετασυλλεκτικά γίνεται εφαρµογή νιτρικού ασβεστίου. Για τη βελτίωση της σκληρότητας και της αντοχής των καρπών σε ασθένειες πραγµατοποιούνται ψεκασµοί µε διάφορα σκευάσµατα ασβεστίου. 

Μαγνήσιο. Χορηγούνται 6-8 µονάδες µαγνησίου κυρίως σε όξινα εδάφη και εκεί όπου η σχέση ασβέστιο/µαγνήσιο είναι πολύ υψηλή. Το νιτρικό µαγνήσιο χορηγείται µε ψεκασµό µετά από τη συγκοµιδή σε συγκέντρωση 1,5% ή µετά από την καρπόδεση µε 0,5%. 

Mαγγάνιο. Ενσωµατώνονται στο έδαφος περίπου 50 gr θειϊκού µαγγανίου/δέντρο ή το θειϊκό µαγγάνιο εφαρµόζεται το χειµώνα µε ψεκασµό σε συγκέντρωση 2% ή εφαρµόζονται χηλικές µορφές του µαγγανίου την περίοδο της έντονης βλάστησης την άνοιξη. 

Ψευδάργυρος. Στο έδαφος εφαρµογή λιπασµάτων ψευδαργύρου, µπορεί να γίνει µόνο σε όξινα εδάφη. Η αντιµετώπιση της ανεπάρκειας ψευδαργύρου γίνεται κυρίως µε ψεκασµούς κατά τη χειµερινή περίοδο ή την άνοιξη. Ο θειικός ψευδάργυρος εφαρµόζεται το χειµώνα πριν από τη διόγκωση των οφθαλµών σε συγκέντρωση 2,5%. Για αποφυγή φυτοτοξικότητας ο ψεκασµός πρέπει να απέχει 15 ηµέρες τουλάχιστον µετά από κλάδευµα και 1 µήνα πριν ή µετά από ψεκασµό µε χειµερινούς πολτούς. 

Σίδηρος. Η ανεπάρκεια του σιδήρου είναι η πιο ορατή τροφοπενία που παρατηρείται σε εδάφη µε µεγάλη περιεκτικότητα ασβεστίου και ως εκ τούτου µε υψηλό pH. Η αντιµετώπιση της χλώρωσης γίνεται στη πράξη µε τη χρήση οργανικών (χηλικών) ενώσεων σιδήρου. 

Το χηλικό ασβέστιο, ο χηλικός ψευδάργυρος, το χηλικό µαγγάνιο και ο χηλικός σίδηρος εφαρµόζονται διαφυλλικά την άνοιξη σύµφωνα µε τις οδηγίες του παρασκευαστή. Τα διαφυλλικά σκευάσµατα βορίου εφαρµόζονται σε 1 έως 2 ψεκασµούς πριν ή µετά από την άνθηση, σύµφωνα µε τις οδηγίες του παρασκευαστή.

Ενδεικτική λίπανση σε παραγωγικά φυτά ακτινιδιάς

Συµπτώµατα διαφόρων τροφοπενιών σε φύλλα ακτινιδιάς