Έχει και την αστεία της πλευρά όλη αυτή η ιστορία.
Το δε ΥπΑΑΤ, φρόντισε, με τη σχετική ανακοίνωση-απάντησή τους στην κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να την κάνει…ξεκαρδιστική!
Και δεν γίνεται με ειρωνική διάθεση η επισήμανση. Πράγματι, το να κουνά κανείς το δάχτυλο και να κάνει υποδείξεις είναι εύκολο. Και ανέξοδο. Και αφού μιλάμε με παροιμίες, «χαλεπόν το ποιείν», έλεγαν οι πρόγονοί μας, «το δε κελεύεσαι ράδιον». Που θα πει ότι το δύσκολο είναι να πράττεις. Το να λες κουβέντες, …ευκολάκι!
- Όταν, λοιπόν, κάποιοι άφηναν ανοιχτά παράθυρα και θα έδιναν, υποτίθεται, σκληρές μάχες για την υπεράσπιση του φτωχού πλην τίμιου αγρότη (βλέπε ακαρπία, π.χ.) ή απλά φρόντισαν μόνο να ανεβάσουν τη φορολογία και τις εισφορές στο Θεό, με τους ελαιοπαραγωγούς να μην έχουν δει το χρώμα του χρήματος ουδεπόποτε, …έστω και το ελάχιστο, έστω και με προβλήματα, έστω και με ανοιχτά ζητήματα ακόμη, …κάτι είναι.
Παραθέτουμε την ανακοίνωση-απάντηση του υπουργείου:
«Ζήλια, Ψώρα. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ αγαπά τις παροιμίες, αυτή είναι η αρμόζουσα για την περίπτωσή του.
Επί τεσσεράμισι χρόνια δεν έδωσαν ούτε ένα ευρώ για τη στήριξη της ελαιοπαραγωγής και σήμερα κάνουν κριτική για την πλατφόρμα με την οποία ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκης Βορίδης δίνει 126 εκατομμύρια ευρώ στους ελαιοπαραγωγούς.
Ας μην ανησυχούν για τα διαδικαστικά: ήδη 106.000 παραγωγοί έχουν υποβάλει αίτημα πληρωμής και οι δηλώσεις συνεχίζονται.
Όσο για τις διορθώσεις, είναι πάντα απαιτούμενες σε σύνθετα μέτρα και γίνονται προ των υποδείξεών τους.
Στην πολιτική χρειάζεται και μεγαλοψυχία και συγκράτηση της ζήλιας ώστε να μη γεμίζει η χώρα, ψώρα που λέει και ο λαός μας».
Και σχολιάζουμε, απ’ την πλευρά μας: δεν χρειάζονται αυτά και κανέναν δεν τιμά όταν η πολιτική αντιπαράθεση φτάνει να γίνεται με τέτοιους όρους.
Οι πολίτες γνωρίζουν. Οι ελαιοπαραγωγοί ξέρουν. Έχουν άποψη, έχουν κριτήρια και αξιολογούν. Τους πάντες και τα πάντα.
- Σε ότι έχει να κάνει με τους 106.000 παραγωγούς που ήδη υπέβαλαν αίτηση (!), αριθμός που θα πολλαπλασιαστεί, λογικά, τις επόμενες μέρες, έχουμε να πούμε ….σωστά και πάρα πολύ ωραία. Περιμένουμε όμως και το «άλλο», το «συμπληρωματικό μέτρο» για όσους μένουν εκτός. Και, φυσικά, επισημαίνουμε για μια ακόμη φορά ότι έχουν εξίσου πληγεί και οι παραγωγοί χονδροελιάς και οι παραγωγοί κάθε άλλης ποικιλίας.
Κατά τα λοιπά, ισχύει η παροιμία του τίτλου. Και έτερον ουδέν. Να μην ξεχνάνε, όμως, ένθεν κακείθεν ότι οι αγρότες… έχουμε ελιές κι ελίδια, έχουμε και αγριλίδια!
