Τελικά εκείνο το ξεχασμένο μικρό και θαμμένο στα βάτα λιοστάσι που είχε αφήσει ο πατέρας ή ο παππούς, αποδείχθηκε πολύτιμο!!!
Και να τώρα που κόσμος και κοσμάκης ψάχνει να δει τι δηλώνει στο Ε9, μπας και μπορέσει με αυτό να ταξιδέψει μέχρι το χωριό ή, για όσους πρόλαβαν ήδη να έρθουν (και είναι εκατοντάδες στη δική μας περιοχή), να είναι το αποδεικτικό ότι πάνε για ελιές.
Όσοι πάλι έκαναν δήλωση ΟΣΔΕ, …μια χαρά και πρόβλημα κανένα.
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, πάντως, εκεί που δεν υπήρχε εργάτης ούτε για δείγμα, γεμίσαμε με χέρια εργατικά, πρόθυμα να ξεμουδιάσουν λίγο τινάζοντας καμία ρίζα. Να πάρουν και το λαδάκι τους όταν με το καλό τελειώσει η καραντίνα ή έστω η άδεια ειδικού σκοπού και επιστρέψουν στην Αθήνα.
Με δεδομένο ότι φέτος τα δέντρα είναι φορτωμένα και πέρα απ’ τα όποια άλλα προβλήματα έχει δημιουργήσει όλη αυτή η κατάσταση, φέτος θα μαζευτούν και τα λιοστάσια εκείνα που θα πρέπει να πάρουν χάρτη και gps για να τα βρουν οι ιδιοκτήτες τους.
Λιοστάσια, σε κάθε περίπτωση, που ναι μεν είναι ιδιοκτησίες, είναι ταυτόχρονα όμως εθνικός πλούτος. Και που πρέπει κάποια στιγμή έτσι να τα αντιμετωπίσει η πολιτεία…