Οι αγρότες πρέπει να είναι όλο το χρόνο στην εκμετάλλευση, …για να φτάσουν στο 20ήμερο της συγκομιδή.
Πολύ σωστά, ο ίδιος ο πρωθυπουργός φρόντισε στο προηγούμενο «κλείσιμο» να έχουν τη δυνατότητα οι ελαιοπαραγωγοί ελεύθερα να μετακινηθούν, προκειμένου να συλλέξουν τον καρπό.
Και με δεδομένο ότι υπάρχουν χιλιάδες ετεροεπαγγελματίες, αλλά και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που διατηρούν τα λιοστάσια τους σε άλλους νομούς, με τη δήλωση ΟΣΔΕ ή απλώς με το Ε9, μπόρεσαν οι άνθρωποι να μετακινηθούν και να κάνουν τη δουλειά τους.
Δουλειά, ….που δεν τελείωσε, όμως!
Διότι τώρα πρέπει να πάνε ξανά στο λιοστάσι. Να το κλαδέψουν, το ψεκάσουν, να κάνουν όλες εκείνες τις καλλιεργητικές εργασίες που είναι απολύτως απαραίτητες, ώστε να δώσει καρπό το δέντρο και την επόμενη χρονιά.
Στο βαθμό που δεν μπορεί κάποιος να έρθει απ’ την Αθήνα στο Αγρίνιο, για παράδειγμα, να ρίξει χαλκό και να απομακρύνει και να κάψει τα καρκινώματα, να ξαναέρθει μετά για την επανάληψη του ψεκασμού ή για όποια άλλη εργασία είναι αναγκαία, θα έχει απώλεια παραγωγής, άρα και εισοδήματος, …που κανένας δεν θα αναγνωρίσει και κανένας δεν θα αποζημιώσει.
- Και το ίδιο ισχύει για τα αμπέλια, για τα πορτοκάλια, για τις δενδρώδεις καλλιέργειες, για το σύνολο της αγροτικής παραγωγής.
Δεν είναι μόνο η συγκομιδή και η μικρή χρονική διάρκεια που απαιτείται για αυτή. Για να υπάρξει προϊόν να συγκομιστεί, ο αγρότης δουλεύει όλο το χρόνο.
Αυτό, μάλλον δεν το καταλαβαίνουν εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις… Και δυσκολεύουν πολύ τις μετακινήσεις των παραγωγών, που θα την βρουν την άκρη, βέβαια, αλλά, με κόπο και με άγχος. Και με αχρείαστο τρέξιμο.
Νομίζω, λοιπόν, ότι θα έπρεπε να είναι πολύ πιο απλά και εύκολα τα πράγματα εδώ. Ότι θα έπρεπε να διευκολύνουμε την όλη κατάσταση και όχι να δημιουργούμε πρόσθετα προβλήματα εκεί που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.
