Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2021 — Κατηγορίες: Αγροτοδικειο

Ποια Ενεργητική Προστασία;

Λήγει η προθεσμία. Ε, και λοιπόν;

Λήγει την επόμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα την Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου η παράταση που είχε δοθεί για τη συμμετοχή στο υπομέτρο 5.1, το οποίο και αφορά στις προληπτικές δράσεις για τη μείωση των συνεπειών φυσικών καταστροφών.

Με δεδομένο ότι κάθε φορά δαπανώνται πολλαπλάσια ποσά για αποζημιώσεις ύστερα από καταστροφές, οι οποίες θα μπορούσε, τουλάχιστον εν μέρει να έχουν αποφευχθεί εάν υπήρχαν τα απαραίτητα μέσα πρόληψης και προστασίας, η ελληνική πολιτεία θα πρέπει ίσως να επανεξετάσει τη συνολική της δράση, αναπτύσσοντας μηχανισμό ο οποίος θα επέτρεπε τη διαρκή ισχύ ενός τέτοιου προγράμματος, με χρηματοδότηση στο 100%.

• Σαφώς και στην παρούσα φάση είναι, κατά την άποψη της στήλης, απολύτως αναγκαία η νέα παράταση στο υπομέτρο.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι από μόνο του αρκετό. Μην ξεχνάμε ότι μόλις χθες το υπουργείο εξέδωσε ανακοίνωση για την προκαταβολή των αποζημιώσεων απ’ τον ανοιξιάτικο παγετό, εξηγώντας γιατί υπάρχουν καθυστερήσεις (αν και η δέσμευση ήταν ότι οι πληρωμές θα γινόταν τον Ιούλιο) και διαβεβαιώνοντας πως όλοι οι δικαιούχοι παραγωγοί θα πληρωθούν στο ακέραιο.

Και δεν το αμφισβητούμε. Το ερώτημα, όμως, είναι: Τι προτιμάμε; Να πληρώνουμε τις καταστροφές ή την προστασία της παραγωγής; Αν αυτά τα εκατομμύρια ευρώ που πρέπει να δοθούν ως αποζημίωση είχαν διατεθεί για την ενεργητική προστασία και όσες δράσεις χρειάζονται ανά περίπτωση για να αποφευχθούν οι καταστροφές, …θα περίσσευαν ίσως πολλά χρήματα για άλλες υπέρ των παραγωγών πρωτοβουλίες.

Το υπομέτρο 5.1 ενισχύει δαπάνες εγκαταστάσεων ενεργητικής προστασίας, όπως:

• η προμήθεια καινούργιων συστημάτων ηλεκτρικών αντιπαγετικών ανεμιστήρων για την προστασία των καλλιεργειών από τον παγετό,
• η προμήθεια καινούργιων συστημάτων προστασίας των καλλιεργειών από το χαλάζι,
• η προμήθεια καινούργιων συστημάτων προστασίας των καλλιεργειών από τη βροχή,
• η προμήθεια καινούργιου συνδυαστικού συστήματος προστασίας των καλλιεργειών από το χαλάζι και τη βροχή,
• η προμήθεια καινούργιου αντιχαλαζικού διχτυού για τοποθέτησή του σε εγκαταστάσεις προστασίας των καλλιεργειών από το χαλάζι,
• η προμήθεια καινούργιων αντιχαλαζικού διχτυού και αντιβρόχινης μεμβράνης για τοποθέτησή τους σε εγκαταστάσεις προστασίας των καλλιεργειών από το χαλάζι και τη βροχή
• η προμήθεια καινούργιας αντιβρόχινης μεμβράνης για τοποθέτησή της σε εγκαταστάσεις προστασίας των καλλιεργειών από τη βροχή και
• γενικές δαπάνες, όπως δαπάνες συμβούλων και μηχανικών κ.ά.

Υπάρχουν, όμως, σειρά άλλων μέσων ενεργητικής προστασίας. Είναι, για παράδειγμα, τα αεροπλάνα σποράς των χαλαζοφόρων νεφών και τα αντιχαλαζικά κανόνια ηχοβολής. Είναι οι ανεμομείκτες και τα συστήματα τεχνητής ομίχλης.

Και αυτά ακόμη τα αντιχαλαζικά δίχτυα, όμως, δεν είναι εύκολο να εγκατασταθούν στις εκμεταλλεύσεις, όταν παραμένει ένα μεγάλο ποσοστό ίδιας συμμετοχής για τους παραγωγούς. Χρήματα που δεν υπάρχουν. Και που, μην κοροϊδευόμαστε, δεν δίνονται ούτε με τη μορφή εγγυήσεων ούτε με δανεισμό.

Καταλήγουμε έτσι στο να καλλιεργούμε, όχι για να παράγουμε, αλλά για να αποζημιωθούμε! Τουλάχιστον αυτό μπορεί να υποστηρίξει κανείς για τις περιπτώσεις εκείνες που εκ των προτέρων γνωρίζουμε πια θα είναι η εξέλιξη.

Τέλος, θα επαναλάβουμε αυτό που και άλλοτε έχουμε σημειώσει: πρέπει επιτέλους να αλλάξει η συνολική φιλοσοφία γύρω απ’ την παραγωγή…και τον ΕΛΓΑ, ο οποίος μοιάζει σαν να υπάρχει για συγκεκριμένες περιοχές και συγκεκριμένες καλλιέργειες.

Στα περί αλλαγής του Κανονισμού, δεν θα αναφερθούμε. Εξάλλου, αυτός ο Κανονισμός εδώ και είκοσι χρόνια αλλάζει …κι όλο ο ίδιος είναι.