Ένωση Αγρινίου

Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2023 — Κατηγορίες: Γεωργικές Προειδοποιήσεις

Ελαιόδεντρα: οι απειλές της περιόδου και οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας

Οι βασικές ασθένειες και όσα πρέπει να γνωρίζουν οι ελαιοπαραγωγοί για να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους.

Η ελιά κινδυνεύει από τους παγετούς. Oι καρποί παγώνουν στους -3ºC, τα φύλλα στους -3  έως -6ºC, ο φλοιός στους -7ºC και το ξύλο στους μεγαλύτερης ηλικίας βλαστούς στους -13ºC.

Τα ελαιόδεντρα, εφόσον έχει συλλεχθεί ο καρπός, έχουν σκληραγωγηθεί και οι οφθαλμοί και οι μεγάλης ηλικίας βλαστοί αντέχουν λίγο περισσότερο στο ψύχος ( 2-3 ºC βαθμοί χαμηλότερα). Με το τέλος του λήθαργου η αντοχή στο ψύχος μειώνεται και ξεκινά η ανοιξιάτικη βλάστηση.

  • Καρκίνωση 

Η βακτηριολογική αυτή ασθένεια εκδηλώνεται με το σχηματισμό εξογκωμάτων, γνωστά ως καρκινώματα, σε κλαδίσκους, κλάδους, κορμό και σπανιότερα σε φύλλα και καρπούς, στα οποία προκαλεί κηλιδώσεις. Οδηγεί σε ξήρανση των κλάδων και εξασθένιση των δέντρων. Το παθογόνο επιβιώνει επιφυτικά και μολύνει τους ιστούς από πληγές. Η εξάπλωση της ασθένειας ευνοείται από την δημιουργία πληγών κατά τις καλλιεργητικές εργασίες (συλλογή καρπού κ.α.), τις χαμηλές θερμοκρασίες (παγετός), την ανεμοθύελλα, το χαλάζι και τη βροχή.

Συνθήκες υψηλής υγρασίας και σχετικά χαμηλών θερμοκρασιών, ευνοούν την προσβολή μέσω πληγών. Η ποικιλία Κορωνέικη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην καρκίνωση.

Πολυάριθμες και σοβαρές μολύνσεις πραγματοποιούνται μετά από τους παγετούς χαλάζι τον χειμώνα. Προσβολές ευνοούνται από βροχερό και υγρό καιρό και κυρίως μέσω προσφάτων πληγών που προκαλούνται από το κλάδεμα, με καλλιεργητικά εργαλεία, καθώς και από τις μη επουλωμένες ουλές πού δημιουργούνται με την πτώση των φύλλων.

Θερμοκρασίες ανάπτυξης του παθογόνου βακτηρίου είναι από 1-35οCμε άριστη θερμοκρασία 25-26.οC.

Οι μολύνσεις πραγματοποιούνται όλες τις εποχές του έτους εφόσον επικρατεί υγρός καιρός και υπάρχουν στα δένδρα  μη επουλωμένες πληγές Η μετάδοση του Βακτηρίου σε αμόλυντες περιοχές γίνεται με το πολλαπλασιαστικό υλικό και σε μικρές αποστάσεις με τα σταγονίδια της βροχής και τον άνεμο.

Συστάσεις:

→Συνιστάται να γίνει ψεκασμός των Ελαιοδένδρων με βορδιγάλειο πολτό αμέσως μετά από τους παγετούς.

→Αφαίρεση και καύση των προσβεβλημένων τμημάτων των δένδρων.

→Αποφυγή κλαδεύματος με υγρό και βροχερό καιρό.

→Όταν η προσβολή εντοπίζεται στον κορμό ή σε μεγάλους βραχίονες, συνιστάται αφαίρεση των όγκων με κοφτερό μαχαίρι και επάλειψη της πληγής με πυκνό βορδιγάλειο πολτό. Οι εργασίες αυτές να γίνονται τους θερινούς μήνες και με ξηρό καιρό.

→Τα εργαλεία για το κλάδεμα να απολυμαίνονται με εμβάπτιση σε διάλυμα φορμόλης σε νερό (αναλογία 5%) ή σε άλλο κατάλληλο απολυμαντικό.

→Σε περίπτωση εγκατάστασης νέου ελαιώνα, πρέπει να φυτεύονται δενδρύλλια εντελώς υγιή προερχόμενα από ελεγχόμενα φυτώρια. .

  • Κυκλοκόνιο 

Τα συμπτώματα εμφανίζονται στην πάνω επιφάνεια των φύλλων με το σχηματισμό καστανών κυκλικών κηλίδων, γνωστό ως μάτι του παγωνιού, στα φύλλα «των ποδιών» του δέντρου. Προσβάλλει ακόμη τους μίσχους των φύλλων και τους ποδίσκους των καρπών και πιο σπάνια τους καρπούς και τους νεαρούς κλάδους.

Για την εκδήλωση της ασθένειας είναι απαραίτητη η ύπαρξη υψηλής υγρασίας και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (15 - 20oC). Οι μολύνσεις γίνονται το φθινόπωρο και την άνοιξη. Οι κηλιδώσεις εξελίσσονται σε ξηράνσεις και στη συνέχεια τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν.

Συστάσεις:

→ Αραίωμα του φυλλώματος στα πυκνά δένδρα για τη δημιουργία συνθηκών αερισμού και φωτισμού που δεν ευνοούν την ανάπτυξη του κυκλοκονίου.

→ Συνιστάται να γίνει ψεκασμός - Χρειάζεται καλό λούσιμο των δένδρων μέχρι απορροής, με χαλκούχα σκευάσματα.

  • Κερκόσπορα 

Οι μολύνσεις ξεκινούν με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζονται όλο το χειμώνα. Προκαλεί κηλιδώσεις στα φύλλα και στους καρπούς. Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα στα φύλλα εμφανίζονται «στις ποδιές» των δέντρων. Στην πάνω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζονται ακανόνιστες χλωρωτικές κηλίδες ενώ στην κάτω επιφάνεια παρατηρείται γκρίζος μεταχρωματισμός.

Στους πράσινους καρπούς εμφανίζονται καστανές κηλίδες ελαφρά βυθισμένες. Σε σοβαρές προσβολές παρατηρείται φυλλόπτωση, καρπόπτωση και εξασθένηση του δέντρου. Οι βροχοπτώσεις είναι καθοριστικός παράγοντας για την εξάπλωση της ασθένειας.

  • Γλοιοσπόριο ή Ανθράκωση 

Το γλοιοσπόριο προσβάλει όλα τα όργανα της ελιάς (φύλλα, άνθη, καρπό) αλλά κυρίως προκαλεί σήψη του ελαιοκάρπου. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η μόλυνση μπορεί να εμφανιστεί σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης του ελαιοκάρπου, από την εμφάνιση των ανθέων μέχρι την ωρίμανση. Συνήθως οι πρωτογενείς μολύνσεις προκαλούνται την άνοιξη και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η ασθένεια αναστέλλεται, παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση και με την ύπαρξη των ευνοϊκών συνθηκών του φθινοπώρου εμφανίζεται.

Η ανάπτυξη του μύκητα ευνοείται όταν η θερμοκρασία είναι μεταξύ 10 - 25 οC και η υγρασία είναι υψηλή. Το χειμώνα το παθογόνο διαχειμάζει στους προσβεβλημένους μουμιοποιημένους καρπούς που παρέμειναν στο δέντρο ή σ’ αυτούς που έπεσαν στο έδαφος. Την άνοιξη μέσω του αέρα και της υψηλής σχετικής υγρασίας το μόλυσμα μεταφέρεται στα άνθη και στα φύλλα.

Το καλοκαίρι το παθογόνο βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, αλλά έχει εγκατασταθεί στα φυτικά όργανα από την άνοιξη. Το φθινόπωρο η υψηλή σχετική υγρασία λόγω βροχοπτώσεων, οι ιδανικές θερμοκρασίες που επικρατούν την περίοδο αυτή για την ανάπτυξη του παθογόνου (10 - 25 οC) και η ωριμότητα του καρπού, συμβάλλουν στην εκδήλωση της ασθένειας.

Οδηγίες αντιμετώπισης για κυκλοκόνιο, κερκόσπορα και γλοιοσπόριο:

κατάλληλο και συστηματικό κλάδεμα για να εξασφαλίζεται καλός αερισμός και φωτισμός του εσωτερικού της κόμης του δέντρου με στόχο τον περιορισμό της υγρασίας του φυλλώματος, ισορροπημένες αρδεύσεις και λιπάνσεις. Συστήνονται προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα και εγκεκριμένα μυκητοκτόνα το φθινόπωρο αλλά και την άνοιξη (έναρξη βλαστικής περιόδου), τη βροχερή περίοδο. Στην περίπτωση που η πίεση της ασθένειας είναι μεγάλη και οι προσβολές συνεχίζονται, θα χρειαστεί οι επεμβάσεις να συνεχιστούν (προληπτικά και θεραπευτικά).

  • Βερτιτσιλλίωση 

Αποτελεί την σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί σε σημαντικό αριθμό ελαιώνων και σε διάφορες περιοχές. Πρόκειται για μύκητα εδάφους με πολύ μεγάλο κύκλο ξενιστών, ο οποίος μολύνει τα δένδρα από τις λεπτές ρίζες και προκαλεί απόφραξη των αγγείων του ξύλου.

Η ασθένεια ξεκινά με τον μεταχρωματισμό των φυτών και γίνεται τελικώς φανερή είτε με τη μορφή μεμονωμένων ξερών κλάδων στα μεγαλύτερης ηλικίας δένδρα (ημιπληγία) είτε με την πλήρη ξήρανση των νεαρών δένδρων (αποπληξία).

Επειδή δεν υπάρχουν χημικά μέσα για τη θεραπεία της ασθένειας, συνιστάται η αυστηρή τήρηση των παρακάτω καλλιεργητικών μέτρων:

→ Κοπή και καύση των προσβεβλημένων κλάδων με τα πρώτα συμπτώματα εκδήλωσης της ασθένειας. Τα μολυσμένα δένδρα συχνά αναβλαστάνουν από τη βάση και δίνουν νέα κλαδιά χωρίς συμπτώματα ενώ είναι συχνό το φαινόμενο της ανάρρωσης.

→Αποφυγή οργωμάτων

→Καταστροφή των ζιζανίων

→Άρδευση με σταγόνες και αποφυγή της κατάκλυσης και των αυλακιών

→Χρησιμοποίηση υγειών δενδρυλλίων για την εγκατάσταση ενός ελαιώνα Αποφυγή φυτέματος ελαιοδένδρων εκεί όπου προηγήθηκε καλλιέργεια ευπαθών στην ασθένεια φυτών (πατάτα, τομάτα, βαμβάκι κ.α.)

→Αποφυγή συγκαλλιέργειας ή γειτνίασης με ευπαθή στην ασθένεια φυτά

→Εφαρμογή ηλιοαπολύμανσης σε εγκατεστημένους ελαιώνες

  • Ξυλοφάγα έντομα - Σκολύτες 

Συνήθως προσβάλουν δευτερογενώς τα εξασθενημένα από διάφορες αιτίες ελαιόδεντρα. Για την αντιμετώπιση αυτών των εντόμων συνιστώνται καλλιεργητικά μέτρα όπως: Eπιμελές καθάρισμα των δένδρων από προσβεβλημένα ή μη ξερά ή εξασθενημένα κλαδιά και άμεση καύση αυτών. Αποφυγή διατήρησης προσβεβλημένης ξυλείας στους ελαιώνες. Διατήρηση των δένδρων σε καλή κατάσταση υγείας και θρέψης.

  • Δάκος 

Ο δάκος είναι ο σημαντικότερος εχθρός της ελιάς. Η ζημιά που προκαλεί είναι ποσοτική (μείωση της παραγωγής και υποβάθμιση της εμπορικής αξίας του ελαιοκάρπου) και ποιοτική στο παραγόμενο ελαιόλαδο (αύξηση της οξύτητας και αλλοίωση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του). Οι ιδανικές συνθήκες για ωοτοκία του δάκου είναι μεταξύ 20 – 28 oC.

Οδηγίες αντιμετώπισης: να λαμβάνεται μέριμνα έτσι ώστε να συγκομίζονται όλοι οι ελαιόκαρποι τόσο από τα δέντρα όσο και από το έδαφος, για την αποφυγή εστιών διαχείμασης του εντόμου, το οποίο θα αποτελέσει τον αρχικό πληθυσμό της επόμενης χρονιάς (άνοιξη). Επίσης οι ασυγκόμιστοι ελαιόκαρποι αποτελούν τροφή για τον υπάρχον πληθυσμό. Συνιστάται πρώιμη συγκομιδή ελαιοκάρπου για την μείωση των επιπλέον προσβολών. Επίσης χειμερινή επιφανειακή κατεργασία του εδάφους πριν το Φεβρουάριο, θα έχει σαν αποτέλεσμα την έκθεση των νυμφών του δάκου στο ψύχος και την θανάτωση τους. Συνιστάται η διενέργεια δολωματικών ή θεραπευτικών ψεκασμών, όταν η προσβολή είναι πάνω από το οικονομικό όριο ζημιάς (>5% για τις ελαιοποιήσιμες και >1% για τις επιτραπέζιες ελιές).

Προληπτικά μέτρα φυτοπροστασίας:

  • Απομάκρυνση και κάψιμο των προσβεβλημένων κλάδων των δέντρων (κηκιδόμυγα των βλαστών, ξυλοφάγα έντομα – φλοιτρίβης , φλοιοφάγος, καρκίνωση κ.α.).
  • Κλάδεμα πρώτα των υγιών δέντρων και μετά των προσβεβλημένων.
  • Το κλάδεμα να γίνεται με ξηρό και ήπιο καιρό, να μην υπάρχει υγρασία στα δέντρα.
  • Να απολυμαίνονται τα εργαλεία κλαδέματος.
  • Να διενεργείται ψεκασμός μετά τη συλλογή ελαιοκάρπου και το κλάδεμα.